Anita haalde haar bachelor architectuur in Jakarta. Na haar afstuderen werkte ze bij verschillende architectenbureaus. Toen ze betrokken raakte bij een restauratieproject in de oude stad van Jakarta, realiseerde ze zich dat ze meer wilde leren over historische architectuur, maar Indonsië had geen masteropleiding. Daarom besloot ze de master aan de VU te doen.
Wetenschappelijke achtergrond
Het masterprogramma gaf Anita de academische basis die ze nodig had. “Ik heb veel gelezen en geschreven, wat heel anders was dan wat ik gewend was in mijn professionele carrière. We bespraken in de lessen ook veel actuele erfgoedkwesties. Dat hielp me echt om een perspectief te ontwikkelen, waarmee ik kritisch kan reflecteren op mijn vak en op het architectuurdiscours in het algemeen. De master leerde me ook hoe de erfgoedsector werkt: samenwerken met collega’s uit andere disciplines, zoals urban planning, kunstgeschiedenis en archeologie. Het is een groot voordeel als je die manier van denken begrijpt”
Vergelijkende studie
Anita deed haar master tijdens de pandemie en verwerkte de gevolgen daarvan in haar onderzoek. “Mijn scriptie ging over hergebruik van industriële gebouwen. Ik deed een vergelijkende studie tussen Westergas in Amsterdam en een gebouwencomplex genaamd ‘M Bloc’ in Jakarta. Beide locaties werden destijds zwaar getroffen, omdat ze als niet-essentiële bedrijven werden beschouwd.” Anita vervolgt: “Erfgoed, cultuur en kunst leken in die periode luxeartikelen. Dat bracht me op het idee om te onderzoeken hoe deze plekken functioneerden tijdens de pandemie. In Nederland werd overheidssubsidie gebruikt om salarissen van personeel te betalen, maar in Indonesië was dat niet het geval. De strategie van 'M Bloc' was om een innovatieve supermarkt te openen die lokale producten promootte. Op die manier kon het een waardevolle sociale rol blijven vervullen binnen de gemeenschap.”
Promovenda
Na haar afstuderen werkte Anita als onderzoeker en curator in zowel Indonesië als Nederland. Later stuitte ze op een promotieplek aan de Universiteit van Amsterdam. “Ik doe nu onderzoek naar betonarchitectuur in Indonesië na de onafhankelijkheid en daarom woon ik nu weer in Amsterdam." Anita besluit: “Als iemand mij een paar jaar geleden had verteld dat ik promovendus zou worden aan een Nederlandse universiteit, had ik het niet geloofd. Het laat maar zien hoe bijzonder je carrièrepad kan zijn.”
